11 lutego 2020

W dniu 29 marca 2017 r. Wielka Brytania ogłosiła zamiar wystąpienia z Unii Europejskiej (UE). Od tego czasu UE wspólnie z Wielką Brytanią negocjowały zasady na jakich Wielka Brytania opuści UE.

UE i Wielka Brytania w toku tych negocjacji wspólnie podjęły decyzję o ustaleniu finalnej daty wystąpienia Wielkiej Brytanii z UE („Brexit”). Zgodnie z tymi ustaleniami, Wielka Brytania opuściła UE o północy 31 stycznia 2020 r. Pomiędzy UE a Wielką Brytanią osiągnięte zostało porozumienie zakładające wystąpienie Wielkiej Brytanii na podstawie Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej („Umowa o wystąpieniu”). Z chwilą podpisania Umowy o wystąpieniu zakończyło się zagrożenie związanie z bezumownym wystąpieniem Wielkiej Brytanii z UE (tzw. „hard brexit”) z dniem 31 stycznia 2020 r.

Zgodnie z postanowieniami Umowy o wystąpieniu od dnia 1 lutego 2020 r. w relacjach między Wielką Brytanią a UE obowiązuje będzie tzw. okres przejściowy. *

Zgodnie z obecnym stanem uzgodnień okres przejściowy ma trwać do dnia 31 grudnia 2020 r. Co do zasady, w okresie przejściowym prawo Unii ma nadal zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i na jego terytorium, a zatem Wielka Brytania będzie traktowana jakby nadal była Państwem Członkowskim UE. W polskim prawie wskazany powyżej okres przejściowy został potwierdzony na mocy Ustawy z dnia 10 lipca 2019 r. w okresie przejściowym, o którym mowa w Umowie o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej.

W ten sposób uregulowane wystąpienie Wielkiej Brytanii z UE (tj. na podstawie Umowy o wystąpieniu) powinno wyeliminować ryzyko pojawienia się nieprzewidzianych zaburzeń w gospodarce. Nie można jednak wykluczyć, że sam fakt wystąpienia państwa członkowskiego z UE, może pociągnąć za sobą pewne zmiany ekonomiczne, w tym wzrost zmienności cen instrumentów finansowych czy też zmiany kursów walutowych, co- biorąc pod uwagę relacje między Bankiem a jego Klientami może mieć wpływ na zobowiązania wynikające ze stosunków umownych.

Warto także wskazać, że zgodnie z decyzją Europejskiej Rady ds. Płatności z dnia 7 marca 2019 r., Wielka Brytania będzie mogła być częścią Jednolitego obszaru płatności w euro (SEPA), co gwarantuje możliwość realizacji przelewów SEPA i przelewów TARGET w Wielkiej Brytanii.
Sam brexit w trakcie trwania okresu przejściowego nie będzie miał wpływu, na gruncie prawa polskiego, na prawa Klienta, w tym możliwość odstąpienia od umowy przez Klienta lub jej zmiany zarówno na zasadach ogólnych określonych w prawie, jak i w umowie.
Podczas okresu przejściowego UE i Wielka Brytania będą negocjować porozumienie, które ma regulować stosunki pomiędzy krajami członkowskimi UE i Wielką Brytanią po 31 grudnia 2020 roku. Brak zawarcia tej umowy lub przedłużenia okresu przejściowego może spowodować powstanie podobnych skutków, które miały być konsekwencją tzw. „hard brexit”.

Ponadto pragniemy przypomnieć, że zgodnie z obowiązującą Ustawą z dn. 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji, środki deponentów – obywateli Wielkiej Brytanii złożone w polskich bankach, niezależnie od ich miejsca zamieszkania, są objęte gwarancją depozytów do kwoty 100.000 EUR na zasadach określonych w tejże Ustawie.

Bank na bieżąco monitoruje rozwój sytuacji związanej z brexitem i jego potencjalnymi skutkami. Bank będzie odrębnie informował, jeśli wystąpią w procesie brexitu zdarzenia, które będą ewentualnie wymagały podjęcia stosownych działań przez klientów.

 

* Art. 126 Umowy o wystąpieniu.